Παγκόσμια ημέρα κατά της φτώχειας η 17η Οκτωβρίου

Η φτώχεια ακόμα και απ΄αυτούς που τη βιώνουν καθημερινά δεν μπορεί να προσδιοριστεί επ΄ακριβώς ως έννοια και όρος.
Σε κάθε όμως περίπτωση, άλλο είναι να περιγράφεις μια κατάσταση ανέχειας και εξαθλίωσης, κι άλλο να την υφίστασαι.. Άλλο είναι να «γιορτάζεις» τη φτώχεια μια συγκεκριμένη μέρα του χρόνου, κι άλλο να την αισθάνεσαι στο πετσί σου και μέχρι το κόκαλο, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, όλες τις μέρες του χρόνου και κάθε χρόνο. Και επειδή ακόμα και τα λόγια όταν είναι πολλά είναι φτώχεια, να, ποια είναι η αλήθεια της σημερινής ζοφερής πραγματικότητας, μέσα από τα στατιστικά στοιχεία των Παγκόσμιων Οργανισμών (με απόκλιση λάθους …των αριθμών προς το χειρότερο) :
(α) - Το μισό της ανθρωπότητας, δηλαδή περί τα τρία(3) δισεκατομμύρια άνθρωποι, ζει με κάτω από δύο δολάρια την ημέρα.
(β) - Ο πλανήτης μας παράγει αγαθά για να θρέψει όλον τον πληθυσμό του, κι όμως 854 εκατομμύρια πέφτουν για ύπνο το βράδυ και δεν μπορούν να κλείσουν μάτι, επειδή είναι νηστικοί και ονειρεύονται καρβέλια…
(γ) - Η πλουσιότερη κατά τεκμήριο χώρα στον κόσμο (Η.Π.Α) παρουσιάζει το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ χορτάτων και πεινασμένων από οποιαδήποτε άλλη βιομηχανική χώρα.
(δ) - Στην Ευρώπη-ειδικότερα- οι φτωχοί ξεπερνούν τα εβδομήντα (70) εκατομμύρια, ενώ η χώρα μας, μαζί με την Ιρλανδία έχει το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ε.Ε των «15» με τελευταία στη σχετική κατάταξη τη Σουηδία με 9%.
(ε) – Οι τρεις πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν μεγαλύτερη περιουσία από το συνολικό ΑΕΠ των σαράντα οκτώ (48) φτωχότερων κρατών.
Έτσι έχουν τα πράγματα και ίσως ακόμα χειρότερα. Το ερώτημα, όμως , που εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητο είναι, πώς και πότε επιτέλους θα αλλάξουν ;

Ως πότε οι εφησυχασμένες συνειδήσεις μας θα παραμένουν σε λήθαργο ; Πότε θα ξυπνήσουν ;
Πότε θα καταλάβουμε ότι στον κόσμο εκτός από εμάς υπάρχουν και οι άλλοι, που είναι και οι περισσότεροι ; Για ποιο επίπεδο ανθρωπιστικού πολιτισμού μιλάμε ή καυχόμαστε, όταν στην τρίτη μ.Χ χιλιετία υπάρχουν άνθρωποι άνεργοι, άστεγοι, πεινασμένοι, άρρωστοι, ανήμποροι και αδύναμοι, παιδιά που πλήττουν επειδή τα έχουν όλα και παιδιά ενός κατώτερου Θεού που πεθαίνουν από την ασιτία και την έλλειψη στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και φροντίδας ; Γιατί δε θέλουμε να καταλάβουμε πως έχουμε χρέος να αντισταθούμε στα προστάγματα της σύγχρονης υπερκαταναλωτικής κοινωνίας των ολίγων πριν είναι πολύ αργά για όλους μας ; Φτάνει πια η υποκρισία. Η ίδια η μοίρα των ανθρώπων παίρνει την εκδίκησή της!! Από τη μια η ανία των χορτάτων και από την άλλη η ανάγκη των πεινασμένων. Οι πρώτοι έχουν να φάνε και δεν μπορούν, γιατί μπούκωσαν (παχυσαρκία-χοληστερίνη- κ.λ.π) και οι δεύτεροι δεν έχουν να φάνε και ψάχνουν στα σκουπίδια των άλλων για να ξεγελάσουν τα άδεια στομάχια τους. Τελικά, η αδιαμφισβήτητη αλήθεια είναι μία και μοναδική. Δεν διορθώνεται η ανθρωπότητα, αν δεν αλλάξουν οι κοινωνίες . Και δεν αλλάζουν οι κοινωνίες, αν δεν αλλάξουν οι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, αν δεν αλλάξουν οι ψυχές μας, αν δεν γεμίσουν από αγάπη, ανθρωπιά και καλοσύνη.. Μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους, ας κάνουμε εμείς, ο καθένας μας χωριστά, το πρώτο βήμα για την αναμόρφωση του εσωτερικού μας κόσμου. Θα είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση. Από το μέρος μπορούμε να φτάσουμε στο όλο. Από τον άνθρωπο στην ανθρωπότητα. Η πιο μεγάλη ουτοπία ; Ίσως…Κυνηγούμε το ανέφικτο για να κατορθώσουμε το εφικτό. Σίγουρα , όμως, έχουμε δικαίωμα στο όνειρο. Κι αν το πιστέψουμε πραγματικά ,μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε. Μπορούμε να κάνουμε τη μεγαλύτερη επανάσταση της ιστορίας με τη συμπεριφορά μας και μόνο. Να ανατρέψουμε τη σημερινή ανταγωνιστική και απάνθρωπη κοινωνία, να τη μεταμορφώσουμε, να της δώσουμε αυτό που της λείπει, το διαχρονικά ζητούμενο....ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Να ζήσουν τα παιδιά μας κάποτε σ΄έναν κόσμο ειρηνικό και δίκαιο, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς, χωρίς βία και πολέμους, και προπαντός χωρίς πεινασμένους…………