Ανεβαίνουν ψηλά, σκαρφαλώνουνμαζί με τους αετούς και οι σαλίγκαροι!!
Φτάνουν ακόμα και στην κορυφή……..
Η πορεία, όμως, και η διαδρομή διαφέρουν
Κι αν αυτό για τους πολλούς είναι λεπτομέρεια
για τους λίγους, ευτυχώς ακόμα, είναι το παν…..
Οι αετοί φτάνουν ψηλά πετώντας
με αγέρωχο βλέμμα και σταθερό προσανατολισμό
Οι σαλίγκαροι γλύφοντας , έρποντας και
κάπου-κάπου στηριζόμενοι στα κέρατά τους……..
Ένας αετός με λαβωμένες τις φτερούγες
μπορεί ψηλά
μπορεί ψηλά
να μην μπορεί να πετάξει,
αλλά κότα δεν γίνεται ποτέ.
Παραμένει
αλλά κότα δεν γίνεται ποτέ.
Παραμένει
ένας λαβωμένος αετός
που πετάει χαμηλότερα,
αλλά εξακολουθεί να πετάει…
και πεθαίνει πάντα στον αέρα
και ποτέ σε κοτέτσι ή στην κοπριά...
που πετάει χαμηλότερα,
αλλά εξακολουθεί να πετάει…
και πεθαίνει πάντα στον αέρα
και ποτέ σε κοτέτσι ή στην κοπριά...
4 σχόλια:
``Γιατί πετάει ο αετός και σέρνεται το φίδι;``Δεν υπαρχει γιατι.Απο καταβολης κοσμου
Oι Αετοι πετουν παντα ψηλα.
Για που.?? Παντου Ουρανος..!!!
Καλο Ξημερωμα κι απο δω κι ασε τους ανελευθερους να σερνονται.:))
Αληθινέ, τι πετάγματα είναι αυτά πάλι, και μάλιστα απότομα...Δεν πιστεύω να περιμένεις φίλε εκεί ψηλά να σε ακολουθήσουν πολλοί..Γι αυτό προχώρα και μη κοιτάς ποτέ πίσω....Χαίρομαι να σε βλέπω να πετάς γιατί σου πάει.Το λέει η ψυχούλα σου..Πως να σε παρακολουθώ τώρα σε δύο ουρανούς....Εκεί μας μπέρδεψες λίγο..Στον asimbibastos.pblogs.gr/ ή και στον asimbibastos.blogspot.com το πέταγμα είναι ψηλό. Κράτα γερά φίλε, μη συμβιβαστείς με το μικρό, μη κλονίζεσαι όταν δεν σε καταλαβαίνουν, όπως ο φίλος Ομήσιμος...Μπερδεύτηκε λίγο αλλά έχω την εντύπωση πως είναι αγαθήψυχή κι αυτό μετράει. Τι τόθελες εκείνο το σχόλιο για το θάνατο και το άφησες στον κυρ- Γιώργο; Κι όμως φίλε όταν το διάβασα ήταν πολύ μεγάλη η αλήθεια του...Μόνο όσοι δεν ελπίζουν πουθενά και σε τίποτα (χάνουν την ελπίδα)προσμένουν μοιραία το θάνατο(ελπίζουν στο θάνατο)..έτσι το κατάλαβα, τι κατάλαβε ο Ονήσιμος δεν ξέρω, αλλά μιζέρια δεν ξέρεια τι θα πει σίγουρα.Κι εσύ γιατί δε μιλάς, για να μας πεις τι εννοείς;
Φλυάρισα, αλλά είναι η τελευταία φορά που το κάνω σε σένα...Παρασύρθηκα..και ξέρει γιατί, από τη χαρά μου..Μου τηλεφώνησε η Νιόη μετά από 18 χρόνια...Αφησα την ψυχή μου και ξεχείλησε απόψε σε μια απροσδόκητη ανάρτηση, και δεν είχα σκοπό να γράψω...Αν βρεις λίγο χρόνο κατέβα από κει ψηλά που είσαι και έλα να διαβάσεις τη θύμηση της Νιόβης.. Θα χαρώ να τα πούμε...
Απόψε φίλε δεν ξέρω τι παθαίνω
Σου έστειλα σχόλιO ως ανώνυμος αν είναι δυνατόν ;;
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Kανε κατι στο νεο ιστολογιο δεν μπορω να διαβασω.Να βγαινει ολοκληρο το κειμενο οπως εδω.:)
Tην πιο Αερινη Καλημερα μου.:))
Δημοσίευση σχολίου