Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Υστερόγραφο στην προηγούμενη ανάρτηση

Οι νέοι επισκέπτες – αναγνώστες ας ανατρέξουν στην καρδιά πρώτα και μετά στο υστερόγραφο.
Μια άποψη στρογγυλευμένη μετεωρίζει μέσα μου, αλλά για να ακινητοποιηθεί και να πάρει ακλόνητη θέση – πεποίθηση δεν το βλέπω….….Η αναζήτηση μιας υπέρτερης Δύναμης (Θεός;) βασανίζει τον ανθρώπινο νου σε όλα τα στάδια της μακράς πορείας του στο χρόνο, υποκινείται από τη βαθιά επιθυμία για γνώση του επέκεινα……. Αυτή η αναζήτηση ανάλογα με το εξελικτικό επίπεδο της ανθρώπινης νόησης είχε και έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά σε κάθε εποχή……. Σήμερα (και ίσως παραδόξως) επιτείνεται, εξαιτίας του γενικευμένου φόβου για τα αποτελέσματα των επιτευγμάτων της επιστήμης(γενετική χειραγώγηση),των κινδύνων από την ανεξέλεγκτη διάδοση των πυρηνικών και τη σοβαρή διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας, αλλά και του φόβου για την απώλεια του νοήματος της ύπαρξης, ο οποίος εκπηγάζει από τη βαθιά δυσθυμία της αχαλίνωτης τάσης για κατανάλωση (στις αναπτυγμένες…κοινωνίες) που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις…..Περιγράφεται μια πραγματικότητα, αιτιολογείται μια τάση, αλλά για απάντηση δεν τη βλέπω. .Εσείς τι λέτε ;

20 σχόλια:

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Δεν λέμε τίποτα !!!!σωπάινομε!!!
Τι θα περίμενες να πουμε ?
Ρώτα τα σπουργίτια που κρύβονται στη σιωπή....

Ανώνυμος είπε...

Ακόμα δε χωνέψαμε το κυρίως θέμα και μας πλάκωσες με τα υστερόγραφα.
Για τον κοινό νου που διαθέτω φίλε μου, νομίζω πως αυτή η άγνοια του πέρα από το νοητό επιτρέπει στη ζωή να έχει νόημα...
Καλό σου βράδυ
και άφησέ μας να ανασάνουμε λίγο.

Ανώνυμος είπε...

Στις δύο εγγραφές σου απαντάω με σχόλιο σε τούτη εδώ... Αυτό που ο νους μας δε χωράει είμαι σίγουρος πως το έφτιαξε Αυτός που δεν χωράει παντού γιατί είναι παντού... Αν ψάξουμε με το μυαλό μας απαντήσεις αν δε λαθέψουμε θα φτάσουμε κάποια στιγμή σε τέλμα. Οι απαντήσεις βρίσκονται στο βίωμα της συνεχούς αναζήτησης Του...
Καλή σου μέρα!!!

Ανώνυμος είπε...

Αραγε αυτό που βασανίζει την σκέψη ,μήπως είναι αυτό που χαϊδευει την υπαρξη σου καθώς ξυπνάς κι η σκέψη σου βλέποντας τον ηλιο ν άρπαζει την μέρα σε διαδρόμους απόμακρης λογικής ,λογικής ξεχασμένης απο την απάλειψη της φύσεως μας.Περιγράφεις την καρδιά ως ενα μηχανισμό τέλειας τεχνολογίας.Περιγράφεις χρησιμοποιώντας το αλλο τέλειο μηχανισμό το μυαλό .Η ψυχή σου ο τέλειος Κήπος της Εδέμ.Βγάλε το Πρωτοπατωρικό Αμάρτημα και δες αγνά χωρίς φόβο και προκατάληψη.Τόλμα,κοιτα ψηλά.Σε μια γωνιά θα δείς το Φως.Το δικό σου Φως.Εκει στο Σημείο του ορίζοντα που συναντιούνται οι ανθρώπινες ψυχές.Εκει που ο άνθρωπος συναντά τη φύση του την ξεχασμενη στης γής τα χώματα.Εκει ειναι οι απαντήσεις.

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Φίλε Ονήσιμε είναι εμφανές, πως είσαι κατασταλαγμένος και είσαι από τη μια όχθη, αυτή των πιστών.Εγώ, ως καλοπροαίρετος αμφισβητίας,δέχομαι ότι η πίστη είναι ο μόνος δρόμος για να πορευτείς προς το θείο.Οπως δέχομαι και ότι η πίστη είναι μια επιπλέον χάρις, όμως το ζήτημα του προβληματισμού υπάρχει γι αυτούς που δεν έχουν αυτή την τύχη...Είναι αυτοί που δεν βρίσκουν αγκυροβόλι και πελαγοδρομούν...

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Σαράντη φίλε μου, πάλι δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω, αλλά από τη γενική θεώρηση του σχολίου σου, καταλαβαίνω πως μιλάς για τη Βίβλο.Αραγε οι άλλοι που είναι και περισσότεροι που πιστεύουν στο Κοράνιο, άλλος Θεός τους έπλασε;Στη Βίβλο ο μοναδικός Θεός εμφανίζεται, όχι ως πρόσωπο, αλλά ως Δύναμη και μάλιστα αμφίσημη:είναι ταυτόχρονα αγάπη και οργή Γιατί άραγε ειχε έναν περιούσιο λαό μόνον;

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Ελεύθερε, τα θέματα δεν είναι για χόρταση, που ζητάς και χώνεψη.....
Τώρα στην ουσία.Φιλοσοφημένα τόπιασες το θέμα και μάλιστα σε μία σύντομη πρόταση.Είναι γεγονός πως στο Διαφωτισμό ανάμεσα στα άλλα είχε εμφιλοχωρήσει και η άποψη πως η πίστη στο Θεό είναι φορέας οπισθοδρόμησης, η Εκκλησία μια συνωμοσία διεστραμμένων πνευμάτων που αποσκοπούν στο να ξεγελούν τους αφελείς. Σήμερα βλέπουμε πως ο Θεός χωράει στον υπολογιστή και πως αποτελεί καταφύγιο απέναντι στην τεχνολογική και επιστημονική ομογενοποίηση.Από τότε και δώθε, και μέχρι σήμερα ,ο επιστημονικός θετικισμός γνώρισε δόξες, αλλά δεν κατάφερε να εγγυηθεί, να διασφαλίσει την πνευματική ενότητα μιας κοινωνίας.......Εδώ λοιπόν, χωράει το δικό σου..πως αυτό που αγνοούμε και όσο το αγνοούμε νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας...Είναι όμως αυτό απάντηση;;

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Λυγερή, πολλές φορές ζηλεύω τα σπουργίτια που κρύβονται στη σιωπή, αλλά λένε τόσα πολλά,μ΄αυτή τη φλύαρη γλώσσα της σιωπής.......
Και μια και μίλησες για σπουργίτια, γιατί στη φύση να υπάρχει ισορροπία με αυτόν τον βάρβαρο τρόπο; Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, το σπουργίτι τρώει έντομα, η γάτα και η αλεπού τρώνε το σπουργίτι, την αλεπού την τρώει ο λύκος...και πάει λέγοντας Παντού βία, αίμα και τρόμος, όπως και στις κοινωνίες των ανθρώπων..Σ΄αυτό το γιαί τι απάντηση άραγε να υπάρχει;

Ανώνυμος είπε...

Καλό μεσημέρι!!! Αν δεν αμφισβητήσεις δε θα βρεις ποτέ την πίστη. Μόνο αν ψάχνουμε καλοπροαίρετα τότε μας Χαρίζεται...

Ανώνυμος είπε...

O Θεος ειναι ενας και λεγεται απλα αδολη αγαπη.Σ`αυτη την πιστα γιατι εχει κι αλλη,εχουμε αποστολη να βγαλουμε τις παρωπιδες και να προσπαθησουμε να δουλεψουμε και το υπολοιπο -κι οχι μονο το 10%-του αρτιου ηλεκτρονικου υπολογιστη που ονομαζουμε νου.Χρειαζεται ομως ασκηση και τροφη.Υπαρχει Ορειβατης που να ανεβαινει σαν αρχαριος το Εβερεστ..??Τουτεστιν χρειαζεται αγωνας..και υπερπροσπαθεια να περναμε καλα χωρις να βλαπτουμε κανενα.Κατα λαθος εξεπιτηδες πηγε
το ιδιο σχολιο και στην προηγουμενη εγγραφη.
Την πιο Αερινη Καλησπερα μου.:))

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Onisime,έχω διαπιστώσει πως όλοι οι άνθρωποι, σαν και μένα, μετεωρίζουν - ταλαντεύονται μεταξύ απόψεων περί δημιουργίας του κόσμου από Θεό ή όχι, κατά τον ίδιο τρόπο που ταλαντεύεται το εκκρεμές του ρολογιού του κόσμου μεταξύ δικαιοσύνης και αδικίας,μεταξύ πίστης και απιστίας..Μέσα όμως από αυτή τη διαδικασία, τη μάχη του νου με το άγνωστο, την αμφιβολια για τα θέσφατα και τις πανάκειες, τελικά ο άνθρωπος βγαίνει κερδισμένος, γιατί βγαίνει περισσότερο άνθρωπος. Μια πνευματική τάση τον ανυψώνει μέσα από τη συντριβή της αμφισβήτησης......

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Αερικό, πολύ καλά το πας, αν και πολύ ευθεία...Μου θύμισες δε μια παλιά αγγλική προσευχή που είχα κάποτε, κάπου διαβάσει....
Βρες χρόνο να είσαι φιλικός
είναι ο δρόμος της ευτυχίας
Βρες χρόνο να ονειρευτείς
ανεβαίνεις στο δικό σου όχημα προς ένα αστέρι
Βρες χρόνο να αγαπήσεις και να αγαπηθείς
Είναι προνόμιο των Θεών
Βρες χρόνο να κοιτάξεις γύρω
είναι πολύ σύντομη η μέρα, για να είσαι εγωιστής
Βρες χρόνο να γελάσεις
είναι της ψυχής η μουσική...
Είδες, όμως ,Αερικό τι λέει: Το να αγαπήσεις και να αγαπηθείς είναι προνόμιο των θεών........

spy είπε...

ΑΝ ΡΩΤΑΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ ,ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ PLAYSTASION 3!!!
KAΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΦΙΛΑΡΑΚΙ

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Φιλαράκι δεν ρωτώ τι είναι Θεός, αλλά πολλές φορές βασανίζομαι από την απορία, γιατί να υπάρχουν άνθρωποι που φτιάχνουν Θεούς. Και απ΄ότι φαίνεται έφτιαξες και συ τον δικό σου

ΤΟ PLAYSTASION 3!!!

ΚΑΛΟΡΊΖΙΚΟΣ ΦΙΛΑΡΆΚΙ

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχεις άδικο , όχι βέβαια,άδικο δεν έχεις..Απλώς όλα αυτά είναι τα αιώνια ερωτηματικά της ψυχής που σήμερα φτάνουν στα όριά τους..
Ηλιόφτερη

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Ηλιόφτερη, παράξενο το όνομά σου...
Σαν και την παραξενιά που κρύβουμε όλοι μέσα μας, και τη βγάζουμε κατά δόσεις , ανάλογα με τις περιστάσεις και τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας...
Αγαπητή μου, αυτά τα όρια των αιωνίων ερωτημάτων της ψυχής θέλω να ξεπεράσω και να πορευτώ στο άβατο της γνώσης του ανθρώπου, και πρώτα του ανθρώπου...Αληθινού.

Νάχεις ένα καλό Σαββατοκύριακο

Λυγερή Βασιλείου είπε...

δεν γνωρίζω,και μη νομίζεις οτι καταλαβαίνω κι όσους νομίζουν ότι ξέρουν να ερμηνεύσουν αυτην την αλληλουχία των νόμων και αρχών που συντηρούν αυτού του είδους την ισσοροπία στη γή.
Εκείνο που καταλαβαίνω είναι το σπουργίτι στο βαθμό που να ταυτίζομαι μαζί του.

ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ είπε...

Λυγερή, από τα ακούσματα των ρεαλιστών της σκέψης άκουσα τα μύρια τόσα, αλλά δεν βολεύουμε με τέτοιες θέσεις και θεωρήματα. Θυμάμαι ακόμα, τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ,(δεν είναι από αυτούς), που μου έλεγε χαριτολογώντας...μην την ψάχνεις φίλε, ο κόσμος είναι σαν τις διπλές κυλιόμενες σκάλες, άλλοι ανεβαίνουν, άλλοι κατεβαίνουν και άλλοι ανεβοκατεβαίνουν!!!
Πολλοί λένε, πως με αυτό που παρουσιάζεις στον άλλο για να το κρίνει, αυτόματα και την ίδια στιγμή επηρεάζεις και τη δική του κρίση.Οταν αναρωτιέμαι για την ισορροπία της φύσης και την παρουσιάζω στηριγμένη στη βία και το φόβο, αυτόματα παρασύρω τη φαντασία των άλλων προς αυτή την απόφανση και ερεθίζω τη σκέψη προς αυτή την κατεύθυνση..Μήπως και συ με την αίσθηση ότι ταυτίζεσαι με το σπουργίτη κατευθύνεις τους άλλους για να σε δούνε έτσι;

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Οχι βέβαια ! Λάθος μου αν σε οδήγησα σε αυτό το συμπέρασμα.
Και για να μη αποσχολώ τον χώρο σου με τις θεωρίες μου και την στάση ζωής μου.πήγαινε Στις Ψυχής τα λόγια τα γραμμένα http://lygeri.pblogs.gr να πάρεις μια ιδέα! Είναι επίκαιρο.
Αν το δώ παραβολικά όμως,αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στο σπουργίτι και τα άγρια θηρία ευθαρσώς θα έπερνα τον ρόλο του σπουργίτι. Και να είσαι σίγουρος ότι θα τα πήγαινα μια χαρά μαζί του.

Seagull είπε...

ΤΟ ενδιαφέρον και ιδίως ΤΟ σημαντικό Θέμα της ζωής μας όλης. Ιδιαίτερα αξιόλογο τόσο το post, όσο και τα διάφορα σχόλια επ'αυτού (Τόσο ενδιαφέρον, που μάλλον θα το τυπώσω για να το πάρω "homework"..)
΄
Όμως, Αληθινέ...
...αληθινά θεωρείς πως ο Θεός προσεγγίζεται μόνο νοητικά; Νιώθω πως είναι σημαντικό να τον προσεγγίσουμε περισσότερο με την καρδιά (αυτή για την οποία αναφέρεσαι σε άλλο σου post), με το συναίσθημα. Όπως και τους ανθρώπους που αγαπάμε, που... ίσως δεν έχει νόημα και ουσία να εξηγήσουμε λογικά, εκ των υστέρων, γιατί τα αγαπήσαμε...